Maar liefst 80 video’s werden er ingezonden voor de eerste editie van het Dutch Drone Film Festival, dat op 8 september 2017 plaatsvond in VUE Cinemas Hilversum. De jury was positief over het niveau van de inzendingen, maar er was ook kritiek te horen: te weinig video’s vertelden een verhaal.
Screenshot uit ‘A.I. Revolt’, volgens de jury één van de weinige inzendingen met een sterke verhaallijn
Onvoldoende diepgang en opbouw
Volgens de juryleden zijn er in sommige inzendingen prachtige dronebeelden verwerkt, maar dat is niet genoeg om met een prijs naar huis te gaan. Jurylid Pieter Broertjes: “Ik mis in sommige video’s een verhaal. Soms heb je meer het idee dat je naar een promotievideo voor een vakantiebestemming zit te kijken. De opnamen zijn prachtig, maar het boeit de kijker niet voldoende.”
Ook fotojournalist Eric Brinkhorst mistte diepgang en opbouw in een aantal inzendingen. “In sommige video’s zit teveel herhaling, de video’s duren te lang. In de montage moet er echt flink gesneden worden. Een paar video’s bevatten prachtige beelden, maar zijn toch eentonig.”
Drie video’s met een verhaal
Drie video’s die volgens de juryleden wel echt een verhaal vertelden zijn de korte sciencefictionvideo ‘A.I. Revolt’ van Maarten Slooves (categorie: Abstract & Kunstzinnig), de mini-docu ‘Krakend IJs’ (categorie: Natuur) van Thomas Roos en de reisvideo ‘The hidden islands’ (categorie: Internationaal) van Matthias Wesselink.
Juryvoorzitter Wiebe de Jager: “In deze drie video’s zien we niet alleen een mooie afwisseling van droneshots met grondbeelden, ook wordt je als kijker meegenomen in een storyline. De tijd dat je met alleen luchtopnamen de kijker kon boeien ligt nu echt achter ons. De lat is wat dat betreft een stuk hoger komen te liggen. Een drone is geen doel op zich meer, maar een middel. Je zult je als dronevideomaker dus verder moeten ontwikkelen op het gebied van storytelling en montage, wil je volgend jaar in de prijzen vallen.”
Hieronder kun je de drie video’s bekijken die volgens de jury een sterke verhaallijn hebben. Alle winnende video’s zijn terug te zien op Dronewatch.
Op zo’n 250 kilometer afstand van de Noord-Australische stad Darwin ligt Kakadu National Park, één van de grootste nationale parken ter wereld. Het park staat bekend om de unieke flora en fauna. Niet alleen vind je er de gevreesde ‘salties’ (zoutwaterkrokodillen), ook biedt het park levensruimte aan talloze waterbuffels, wallaroes en vogels.
Normaal gesproken is het strikt verboden om met een drone opnamen te maken in het park, mede uit respect voor de aboriginals die er wonen. Maar voor de toeristische organisatie Tourism Northern Territory werd onlangs voor het eerst een uitzondering gemaakt. Een team van Salty Wings trok er met een DJI Inspire 1 op uit om de roodkleurige rotsformaties, stille meren en prachtige watervallen vanuit de lucht vast te leggen. Het resultaat mag er wezen. Geniet met ons mee van A Journey Through Kakadu!
Wie zich enigszins verdiept heeft in de beste instellingen voor het maken van video-opnamen kent ongetwijfeld de volgende vuistregel: ideale sluitertijd = 2x de framerate. Dus bij een framerate van 25 fps kies je een sluitertijd van 1/50 seconde, en bij 50 fps kies je voor 1/100. Bij langere sluitertijden loop je het gevaar dat het beeld onscherp wordt, bij kortere sluitertijden kan het beeld te staccato ogen. Maar hoe zorg je ervoor dat bij wisselende lichtomstandigheden de sluitertijd op bijvoorbeeld 1/50 blijft als je niet kunt spelen met het diafragma, zoals bij de DJI Mavic Pro het geval is?
Die vraag werd onlangs gesteld in de Facebookgroep Dronefotografie en -video. Groepslid Michiel de Leeuw van Weenen gaf vervolgens het volgende zeer uitgebreide antwoord, dat hier met toestemming is overgenomen:
3 WAARDEN om (mogelijk) iets mee te doen:
1-Shutterspeed/Sluitertijd – Hoe LANG duurt de belichting.
(lagere waarde = meer (over)vloeiende beelden. hogere waarde = meer staccato beelden. Voor fotografie geldt dus: Nachtbeelden = lagere sluitertijd. Sportbeelden = hogere sluitertijd.)
2-ISO of ND filters. ISO = gevoeligheid van de sensor.
3-Diafragma-opening (2.8/4/5.6/8 etcetera). > Hoe VEEL licht laat je door.
GRONDCAMERA VIDEO
Bij een grondcamera laat je (tenzij je iets artistieks wilt doen) de shutter speed altijd gelijk. Dat is 2x het beoogde aantal fps van je tijdlijn. Dus normaal gesproken 1/50, uitgaande van een framerate van 25 fps. Men heeft bedacht dat je dan de meest natuurlijke beweging krijgt. Maak je het lager dan vloeien de beelden steeds meer in elkaar over. Maak je het hoger dan wordt het onnatuurlijk, meer staccato. Je bent dus (kort door de bocht) altijd aan het spelen met de ISO/ND-filters en de diafragma-opening. Bv. als je graag met diafragma 2.8 filmt, dan gooi je op een zonnige dag een ND filter ervoor. Als je binnen filmt op een winterse dag dan gooi je de ISO omhoog. En dat kan tegenwoordig met de moderne camera’s al ruisvrij bij meer dan 10.000 ISO (tot zelfs 100.000 ISO).
Bij een framerate van 25 fps film je het liefst met een sluitertijd van 1/50 seconde
DRONE VIDEO
Het lastige is dat je bij de meeste drones een fixed diafragm hebt. Deze is (gek genoeg) meestal 2.8. Dus met deze waarde kun je niet spelen. Als je buiten filmt heb je vrijwel niets aan je ISO. Het is toch vrijwel altijd te licht om daar iets mee te doen. ISO speelt eigenlijk alleen maar binnen een rol. Dus deze laat je zo laag mogelijk. Meestal is dat waarde 100. Kortom: Het enige waar je mee kan spelen is de sluitertijd. En om een beetje goede belichting te krijgen moet je soms met je sluitertijd heel hoog gaan zitten. Of…. je moet ND-filters toevoegen. Dan leg je dus een soort zonnebril over je lens waardoor het allemaal wat donkerder wordt. (overigens heeft de Phantom 4 Pro wel een variabele diafragma opening tot 11. Vandaar dat veel professionals de P4P verkiezen boven de Mavic Pro).
ND-filters en polarizers voor de Mavic Pro
DUS WAT NU?
Dit allemaal wetende. Wat is wijsheid? Zelf heb ik (met mijn oude Phantom 3) slechte ervaringen met een te lage sluitertijd. Regelmatig had ik onscherpe beelden. Daarnaast is het gewoon een hoop gedoe en ben je niet flexibel als je constant in de weer bent met ND-filters.
Mijn advies (voor drones met een fixed diafragma): Zet overexposure warning aan (dan krijg je een zebra-patroon als het beeld overbelicht is). Zet ISO zo laag mogelijk. Neem, afhankelijk van het weer, een ND filter van 8 of 16.
Dus…. Zet je drone aan. Richt de camera op een stuk land EN lucht, met de zon mee (dus niet tegen de zon in). Speel met je diafragma totdat je de zebra-patronen ziet. Dan weet je: als ik de waarde hoger dan dit zet, dan is alle informatie weg. Dus zet je diafragma lager tot je gewoon mooie luchten ziet. Is je sluitertijd nu veel te hoog, schroef er dan een ND filter voor. Is het acceptabel (bv. rond de 50), laat het dan lekker zo. Je hebt dan nog wat ruimte om het iets aan te passen. Ga lekker vliegen en pas de waardes niet teveel aan.
Heel veel meer kan ik niet toevoegen aan deze uitleg, behalve de tip dat je tijdens het maken van een shot liever niet de belichting aanpast, want dat ziet er eigenlijk altijd onnatuurlijk uit (tussen shots door kun je natuurlijk wel de settings aanpassen). En haal verder een goeie set ND-filters in huis, bijvoorbeeld die van PolarPro. In dit artikel lees je meer over het gebruik van ND-filters. De filters van PolarPro zijn er ook voor de Mavic Pro.
Ruim een jaar heeft Matt Bolton erover gedaan, om deze dronevideo van Nieuw-Zeeland te maken. In het dagelijks leven is Bolton – zelf geboren en getogen in Nieuw-Zeeland – dronepiloot en videomaker, en dat is wel te zien aan de video.
Bolton voelde zich min of meer verplicht om zijn thuisland een keer zo mooi mogelijk in beeld te brengen. “We zijn gezegend dat we in zo’n mooi land wonen. Soms voel ik me wel een beetje schuldig dat we dat als de normaalste zaak van de wereld zien.”
Leuk element aan de video is dat er in bijna alle shots wel mensen te zien zijn, of menselijke activiteiten. Dat geeft toch wat meer dynamiek aan een dronevideo, zeker als die verder voornamelijk bestaat uit natuuropnamen. Alle opnamen werden gemaakt met een DJI Phantom 4.
Mocht je ooit eens een bezoek brengen aan oostelijk Afrika, dan ontkom je eigenlijk niet aan een beklimming van de Kilimanjaro, gelegen in het noordoosten van Tanzania. De berg is een aaneenschakeling van drie vulkanen en heeft een hoogte van net geen 6.000 meter. Vanaf tientallen kilometers afstand kun je de majestueuze berg al zien opdoemen boven de Afrikaanse savanne.
Tegenwoordig wordt de berg door tienduizenden bezoeker per jaar bezocht. Eén van die bezoekers was Espen Bålerud, die tijdens de beklimming zijn Phantom 3 Professional meenam. Helaas mocht hij de drone niet helemaal naar de top meenemen, maar de opnamen die hij maakte vanaf het tweede basiskamp op ongeveer 4.000 meter hoogte zijn absoluut de moeite van het bekijken waard.
De videobeelden werden gemonteerd in Adobe Premiere Pro. De soundtrack is afkomstig van SoundCloud en werd gemaakt door Mattia Cupelli.
Onder de naam Dutch Drone Film Festival (DDFF) vindt op 8 september 2017 het eerste filmfestival specifiek voor droneliefhebbers plaats in de bioscoop Vue Hilversum. Het is voor het eerst dat er in Nederland een filmfestival specifiek bedoeld voor dronevideo’s wordt georganiseerd. Het DDFF is een initiatief van mediabedrijf The Broadcaster en Dronewatch.nl.
Het idee is dat zowel hobbypiloten als beroepsvliegers hun video’s kunnen inzenden, in een aantal verschillende categorieën, waaronder Natuur, Sport&auto, Dronie en Internationaal. Video’s mogen maximaal 4 minuten duren en moeten minstens voor 50% uit luchtopnamen bestaan.
Een jury zal een selectie maken van inzendingen. Per categorie worden er tijdens het festival drie genomineerde video’s getoond, waarna de vakjury de winnaar bekend maakt. Ook wordt tijdens het event een publiekswinnaar uitgeroepen, voor de video die voorafgaand aan het festival de meeste stemmen krijgt.
Via de website dutchdronefilmfestival.nl kunnen geïnteresseerden zich aanmelden. Zij krijgen dan een seintje zodra er video’s ingezonden kunnen worden.
Onlangs bracht radio-DJ Coen Swijnenberg zijn vakantie in IJsland door. Natuurlijk ging zijn drone (een DJI Mavic Pro) mee, en Coen maakte een prachtige dronevideo van het land. Wiebe de Jager vroeg Coen naar zijn ervaringen met het dronevliegen in IJsland, hoe de Mavic Pro bevalt, en naar het maken van dronevideo’s in het bijzonder.
Je hebt onlangs een mooie dronevideo van IJsland online gezet. Waarom leent het land zich goed voor drone-opnamen? Welke locaties komen er allemaal voorbij?
“IJsland is the place to be om met een drone te vliegen. Ten eerste is de natuur overweldigend mooi, met ruige landschappen die ideaal zijn voor luchtbeelden. Watervallen, vulkanen, besneeuwde bergtoppen, stoomwolken die uit de grond komen, en natuurlijk de geisers. En dat allemaal op relatief korte afstand van elkaar. Ten tweede is IJsland het dunst bevolkte land ter wereld, dus alle ruimte en rust om te vliegen zonder dat je mensen tot last bent.
Mijn vriendin en ik waren vijfenhalve dag op IJsland, waarvan het de eerste twee dagen keihard waaide en regende. Ook dan is IJsland overigens prachtig, alleen kon ik niets met m’n drone. Daarna knapte het op en werd het zelfs prachtig lenteweer. We hebben onder andere de golden circle bezocht en het schiereiland Snæfellsnes.”
Kon en mocht je overal vliegen? Kwam je al bordjes tegen ‘verboden voor drones’? Zag je nog veel andere dronevliegers? Kreeg je nog opmerkingen of bekijks?
“Voor mij is het belangrijkste -los van de veiligheid- dat ik geen mensen tot last ben tijdens het vliegen. Dat betekent dat ik op reis nog wel eens besluit om de drone in de tas te houden, als het te druk is. In IJsland heb ik dat probleem gelukkig niet gehad. Het scheelt dat we er in mei waren, nog voor het drukkere zomerseizoen.
Ik heb één keer een bordje ‘verboden voor drones’ gezien, dat was bij Geysir. We waren er op de tweede dag toen het nog hard waaide en regende en de condities te slecht waren om te vliegen. Twee dagen later knapte het weer op en ben ik om zes uur ’s ochtends teruggereden om opnames te kunnen maken. Dat was m’n mooiste drone-ervaring tot nu toe. Ik was namelijk de enige in het gebied! Het weer was fantastisch en elke acht minuten kwam het water uit de geiser met een knal naar boven. Ik had alle tijd om mooie beelden te schieten. En oké, het is officieel niet toegestaan om er te vliegen, maar aangezien ik niemand tot last was vond ik het kunnen.”
Nadat ik had gevlogen bij de Skógafoss-waterval werd ik aangesproken door een jongen die er ook net had gevlogen. We namen even onze ervaringen met de DJI Mavic Pro door.”
Bevalt de Mavic Pro goed? Zijn vliegprestaties en camerakwaliteit ok? Komt er ook een DJI Spark in huize Swijnenberg? Of toch eerder een Phantom 4 Pro of wie weet een Phantom 5 voor de beeldkwaliteit?
“De Mavic bevalt uitstekend! Vooral vanwege het formaat, waardoor je het apparaat makkelijk mee op reis neemt. Het is ongelooflijk hoeveel techniek er in zo’n klein ding zit. Voorlopig zal ik niet teruggaan naar een Phantom, tenzij ze het ontwerp aanpassen en hij straks net zo klein wordt. Aangezien ik vooral in het buitenland vlieg is het belangrijk dat m’n drone niet teveel ruimte inneemt. De vliegprestaties en camerakwaliteit zijn voor mij ruim voldoende. Natuurlijk kan het het altijd beter, maar het blijft een hobby. Mocht ik dit ooit professioneel gaan doen, dan zal ik kritischer zijn, maar voor nu is m’n werk bij de radio te leuk.”
Op welke terreinen vind je zelf dat je vooruitgang hebt geboekt? Zijn er nog instellingen of features waar je nog verder in wilt duiken?
“Waar ik voorheen maar lukraak mooie shots aan elkaar monteerde, probeer ik er nu iets meer lijn en verhaal in te brengen. Op dat gebied kan ik overigens nog stappen maken vind ik, maar het is al vooruit gegaan. Ook heb ik geprobeerd m’n beelden niet te voorspelbaar te maken. Zo begint het shot van de Skógafoss-waterval met een kabbelende beek, die uiteindelijk een enorme waterval wordt.
De gehele video duurt bijna zes minuten. Dat is voor een dronevideo best lang. Zie de kijkers er maar eens bij te houden! Ik heb voor het eerst meer aandacht besteed aan color grading, al moet ik zeggen dat ik daar nog niet helemaal tevreden over ben. Op dit punt kan en wil ik nog veel leren. En ik ben trots op de muziek die op maat is gemaakt door Merijn Eugelink (toetsenist van oa Mr. Probz). Ik heb hem eerst wat ruwe beelden gestuurd waardoor hij een idee kreeg van de sfeer en is toen aan de slag gegaan met dit uiteindelijke resultaat.”
Wat vind je van de aankomende regelgeving in Nederland (max 50 meter hoog en 100 meter ver, voor recreanten)?
“Ik snap het wel, al haalt het de glans van het vliegen er wel vanaf. Nederland is een druk landje en tegenwoordig hebben veel mensen een drone. Ik vlieg nog maar zelden in eigen land: voor de plekken die ik in beeld zou willen brengen geldt een vliegverbod. M’n wens is om een dronevideo van Utrecht te maken, de stad waar ik al m’n hele leven kom. Lijkt me geweldig om de verschillende iconische plekken vanuit de lucht vast te leggen. Misschien dat ik daar ooit nog eens werk van ga maken.”
In welk land zou je graag nog eens willen dronen?
“Dat zijn er veel :). Nieuw-Zeeland staan bovenaan, al heb ik niet de tijd om dat op korte termijn te gaan doen. Noorwegen lijkt me ook geweldig. Komende zomer staat Vietnam op de agenda!”
Bekijk hier de dronevideo die Coen Swijnenberg van IJsland maakte:
Wil je een heel nieuwe dimensie geven aan het maken van dronevideo’s? Zet dan een keer een 360º camera op je drone, zodat je tijdens het afspelen van de video letterlijk alle kanten op kunt kijken. Zeker als je gebruik maakt van een 360º camera die automatisch de horizon recht houdt en je die camera ook nog eens op een racedrone plaatst, is het resultaat verbluffend.
Onderstaande video werd gemaakt door blogger AndyRC. Voor het maken van de 360º opnamen maakte hij gebruik van de Xiaomi Mijia Mi Sphere 360, die kan filmen in een maximale resolutie van 3,5k. Door middel van twee fisheyelenzen legt de camera de gehele omgeving vast. En dankzij ingebouwde gyroscopen houdt de camera de horizon altijd horizontaal, zelfs als de drone bochten maakt of over de kop gaat. Na afloop is het mogelijk om een uitsnede van het beeld als gewone video op te slaan, en het resultaat zie je hieronder.
Overal in de buitengebieden van Nederland zie je ze weer staan: van die grote beregeningsinstallaties, die hele akkers moeten bevochtigen zodat de nieuwe aanplant goed tot wasdom komt. Zeker van boven zijn die grote sproeiers prachtig om te zien.
Deze sproeier stond in de Flevopolder, in de buurt van Marknesse. De beelden werden opgenomen met een Phantom 4 Pro, voorzien van een PolarPro ND32 filter. De video werd gemonteerd in Final Cut Pro. Muziek: Bach Cello Suite 1 Prelude.
Goed nieuws! Je kunt vanaf vandaag met €5 korting voorintekenen op een exemplaar van het boek Dronevideo’s maken, dat nog deze maand verschijnt. Van 15 tot en met 25 mei kost het boek €24,95. Na afloop van de voorintekenperiode wordt de verkoopprijs €29,95.
Dronevideo’s maken is een logisch vervolg op het boek Dronefotografie, dat in 2015 verscheen. Net als in dat boek krijg je eerst de basics van het dronevliegen uitgelegd. Daarna wordt er uitgebreid stilgestaan bij alle camerasettings, vliegbewegingen, het opnemen van bronmateriaal en het monteren van een video. Het geheel wordt afgewisseld met talrijke tips uit de praktijk. Ook de regelgeving komt uitgebreid aan bod. Uiteraard is het boek rijk geïllustreerd met screenshots en figuren.
Het boek is in principe te reserveren via alle boekhandels in Nederland en België. Wil je liever online bestellen, dan kan dat onder andere via Bol.com. Als je nu je bestelling plaatst, dan heb je het boek als het goed is nog voor het eind van de maand mei in huis.
